‘Waar ben jij tegenwoordig mee bezig?’ Deze vraag krijg ik regelmatig van mensen die ik al een tijdje niet heb gezien. Lange tijd ben ik werkzaam geweest in de wetenschap. Ik deed onderzoek naar nieuwe behandelvormen voor mensen met psychiatrische aandoeningen. Dit deed ik bij het NeuroImaging Center van het UMCG en bij Lentis. Voor het academische werk was vaak een lange adem nodig en ik had regelmatig het gevoel dat ik niet in de wetenschap paste. Ik voelde vaak de drang om dingen te maken die binnen afzienbare tijd af konden zijn. Dat kon van alles zijn: een keuken bouwen in mijn huis, een tafel maken van een oud podium of bonbons met smaakjes uit het bos. Eten en koken kregen inde loop van de jaren steeds meer de boventoon en toen ik besloot mijn loopbaan bij Lentis af te sluiten, was het bijna vanzelfsprekend dat ik mij als zelfstandige zou gaan richten op voeding.
Hoewel ik regelmatig kookklussen heb gedaan en nog steeds weleens doe, wil ik geen cateraar zijn, alleen maar om te voorzien van eten. Ik richt me op de opgave waar we met z’n allen voor staan om de voedselketen duurzamer te maken. Dat doen we onder meer door eten te eten dat van een gezonde bodem komt, in de buurt is verbouwd en voor een groot deel plantaardig is. Ik verdiepte me in de kunst van het fermenteren en ontdekte wat er allemaal mogelijk is met plantaardig eten.
In het afgelopen jaar heb ik mensen meegenomen in mijn opgedane kennis en vaardigheden door middel van practica in fermenteren en plantaardig koken én tijdens lessen bij de studie Food, Life and Innovation van Terra MBO. De komende tijd ga ik dit verder uitbouwen. Ik wil praktisch maken wat de wetenschap aantoont, ik wil verhalen vertellen met eten, ik wil mensen inspireren over de toekomst van ons eten. En ja, soms is dat door voor een groep te koken, maar dan wel om inhoud te geven aan eten. Zo kookte ik een driegangen diner tijdens het oogstfeest van de stichting Groninger Voedseltuinen met groenten van verschillende voedseltuinen voor 150 mensen. Een grote opgave, maar ik deed dit omdat het diner naadloos paste in het verhaal over de verduurzaming van onze voedselketen.
Afgelopen donderdag 17 oktober promoveerde Anika Poppe, de promovendus waar ik vanuit mijn werk als senior onderzoeker bij Lentis nog bij betrokken was. Voor het eerst mocht ik als copromotor plaatsnemen tussen de hoogleraren in de aula. Later op de dag verzorgde ik een geheel plantaardig diner voor de kersverse doctor en haar gezelschap. Dit was een mooie symbolische dag waarop ik mijn wetenschappelijke carrière als het ware afsloot en mijn nieuwe carrière instapte. Maar ik realiseerde me nog meer waar ik voor sta: ik wil wetenschappelijke inzichten in de praktijk brengen door het gewoon te doen!
